گاهی شب‌ها دل آدم سنگین میشود.پر از غصه و خستگی

تنها جایی که می‌توانی بی‌پرده بگویی سجاده کوچک نماز است.

وقتی پیش خدا مینشینی،حرف هایت را قضاوت نمیکند.فقط گوش می‌دهد و آرامش میبخشد.

او از تو بیشتر از هرکسی می‌داند چه در دل داری اما باز هم می‌خواهد خودت بگویی.

این راز و نیاز در دل‌شب،بوی محبت دارد،بوی آزادی دارد،بوی آرامشی که هیچ جا پیدا نمیشود.

و هربار که میگویی‌《‌یا الله》دلت سبک میشود و روحت دوباره جان میگیرد.

همه عمر برندارم سر از این خمار مستی

که هنوز من نبودم که تو در دلم نشستی